Om verder te kunnen moet je kunnen vergeven. Niet vergeven betekent niet verder kunnen. Je gaat de ander beschuldigen, veroordelen. We zijn boos op de ander, dat
mag en dat is goed. Schrijf alle kwaadheid op, geef de schuld aan iedereen. Schrijf alles
op en verscheur dan dat alles wat je van je af hebt geschreven. Dit is ook het moment van verzoening met de ander en met jezelf. Niet kunnen vergeven kan een enorme blokkade zijn en ons hinderen in onze groei.
Iedereen overkomt het weleens, het niet meer opgewassen zijn tegen alles wat je overkomt, het gevoel dat je slachtoffer bent. ‘Ik voel me slachtoffer is een emotie waarmee we met veel inzet aan de gang kunnen. Zodra we ons slachtoffer voelen, zien we 2 gevolgen:
1. We zijn zielig en verdienen medelijden
2. Andere mensen hebben zich tegen ons gekeerd, zij zijn schuldig, wij zijn onschuldig.
We kunnen aanwijzen de ouders, broers, zussen, partner, de baas of het onderwijs.
Zodra we het beseffen dat we het anders kunnen zien, dan gaan we inzien dat het verleden en ons juist gereedschap en materieel aanreiken om sterker en bewuster te worden.
We gaan inzien dat we niet het slachtoffer van ons verleden hoeven te zijn, maar dat het uitdagingen zijn om zelf aan de gang te gaan en iets heel eigens te ontwikkelen, een eigen leven op te bouwen. We komen los van oude patronen en gaan door onze veranderingen een enorme bevrijding ervaren. We gaan onze mogelijkheden beseffen en de omstandigheden als een kans en uitdaging zien. Op een gegeven moment kunnen we de narigheid van het verleden dankbaar zijn. Die narigheid is de aanzet tot onze groei geworden. Als we dat beseffen kunnen we ook iedereen die het ons moeilijk gemaakt heeft danken en vergeven! Vergeven is zo wezenlijk. Het is moeilijk, maar noodzakelijk om echt verder te kunnen. Niet vergeven is niet verder leven. Is jezelf vastzetten.